የገጠመን ጠላት ጦርነትን እንደኦክስጅን የሚቆጥር ያለጦርነት መሽቶ የማይነጋለት ደመ-ቀዝቃዛ ኃይል ነው። በፍፁም የተስፋ መቁረጥ ስሜት ውስጥ ያለው ወያኔ ኢትዮጵያን ለማፍረስ፣ ቀጠናውን ለማተራመስ እረፍት የለውም፡፡ ምክንያቱም በአንድ በኩል የት*ግሬን ወጣት ሊመግበው የሚችለው በዘራፊነት አሰማርቶ ብቻ ነውና፡፡
የወያኔ ሠራዊት ዘራፊና ወሮ-በላ (pillager) ሠራዊት ነው፡፡ ወሮ-በላ ሠራዊት ደግሞ ዓይኑን ጨፍኖ ለመዝረፍ የሚመጣ ኃይል ነው፡፡ መዝረፍ፣ ማውደም፣… ግብሩ ነው። ቆቦ፣ ወልድያ፣ ሐይቅ፣ ደሴ፣ ኮምበልቻ፣ ከሚሴ፣ ሸዋሮቢት፣ ንፋስ መውጫ፣… ዐቢይ ማሳያ ሆነው ይቀርባሉ።
ከሐምሌ-ታህሳስ በዘለቀ የወሎ፣ ከፊል ሸዋና ጎንደር የጦር ወረራው ከዶሮ እንቁላል እስከ ፋብሪካ ማሽነሪ፤ ከአልባሳት እስከ ቀንድ ከብት፤ ከማህበራዊ የልማት ተቋማት እስከ እርሻ ሰብል፤…ድረስ ያለውን ንብረት የቻለውን ዘርፎ ያልሆነለትን አውድሞ መሸሸቱ ይታወሳል። በብዙዎቹ ቦታዎች ከባድ ምት ደርሶበት ከመሸሹ በፊት ‘scorched earth policy’ ተግብሯል።
ኢትዮጵያ ብሔራዊ ሰራዊት ባልገነባችባቸው በጥንት ዘመን እንኳ አሁን ካለው የወያኔ ወርሮ-በላ ሠራዊት በላይ ክፉ ጠላት ያጋጠማት አይመስልም። ከቋንቋ ተናጋሪነት ውጭ ከድርቡሽ የሚለይበት ነገር የለውም።
ሌላኛው እውነታ፣ ወያኔ የሚከተለው የጦርነት ስትራቴጂ መትረፍን እንደ ዓይነተኛ ዓላማ የያዘ መሆኑ ላይ ነው፡፡ የፖለቲካም ሆነ የውጊያ ሁለ-ነገሩ ‘Survival as a Strategy’ ነው። ለወያኔ በሕይወት ለመኖር መዋጋት መሠረታዊ ጉዳይ ነው፡፡ እዚህ ላይ ልብ ሊባል የሚገባው ወያኔነት በራሱ አስተሳሰብ ስለመሆኑ ነው። የአስተሳሰቡ ተሸካሚ የሆነ (ማህበራዊ መሰረቱ) ወሮ-በላነት የማንነቱ መገለጫ ሆኗል።
እነዚህን መሠረታዊ እውነታዎች ታሳቢ አድርገን ስንመለከተው፣ “ወያኔ ሰላም ይፈልጋል” ማለት ከፍ ሲል ተራ ቅዠት፤ ዝቅ ሲል ቅጥፈት ነው፡፡
ባለፈው ክረምት በነበረው ውጊያ 350,000 በላይ የትግሬ ወጣት ወደቤቱ አልተመለሰም። እዚያው ትግራይ ውስጥ በስኳር፣ ደም ግፊትና በምግብ እጥረት የረገፈውን ስንደምረው በዚህ ጦርነት 400,000 ገብሮበታል። ይህም ሆኖ ሰላም አይናፍቀውም፣ ዛሬም አውዳሚ ጦርነትን ያልማል።
በአጭሩ ወያኔ፦
- የሰው ሕይወት በጅቶ የሚዋጋ የዘመናችን በላዔሰብ መሆኑን፤
- ጦርነት ካቆመ ሕይወት እንደማይኖረው፤
- ሁልጊዜም በጦርነት ውስጥ መኖር ለዚህ ድርጅት ህልውና ወሳኝ ኦክስጂን መሆኑን፤ … መረዳት
ይገባል፡፡
ስለሆነም ከፊትለፊታችን የዋንጫ ጦርነት ነው የሚጠብቀን። ይልቁንስ ወንድም ጓንጉል የአርማጭሆው እንዳለው የአሁኑ ጦርነት ወያኔንና አስተሳሰቡን ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ከኢትዮጵያ ምድር ነቅሎ ለመጣል መሆን አለበት!!
አንድ መታወቅ ያለበት መሰረታዊ እውነታ የዋንጫው ጦርነት የአካባቢውን ሀገራት የግዛት ሁኔታና የሕዝቦችን ሥነ-ልቦናዊ ስሪት የሚቀይር ስለመሆኑ ነው።
እጅግ በተለየ ቀጣና ውስጥ ነው የምንኖረው፣ የቅኝ-ግዛት ድንበሮችን የማይቀበል፣ በሁሉም ተጎራባች አገራት መካከል የድንበር ውዝግብ ያለበት፣ በአለቃ አልባው የዘመናችን የዓለም ሥርዓት ውስጥ የጥላቻ ተፎካካሪዎች (Bitter Rivals) እጃቸውን ያስረዘሙበት አካባቢ ነው።
በዘመናዊው የአፍሪካ ታሪክ ረዥሙ ጦርነት የተካሄደው እዚሁ ቀጣና ብቻ ሳይሆን እኛ ሀገር ላይ ነው። ከቀጠናው ባህሪ አኳያ ነገሮችን ብንመለከት እንኳ የወያኔ መነቀል የሰላም ትሩፋቱ በተዋረድ ታንዛኒያና ኮንጎ ይደርሳል። ይቅርና ለአፍሪካ ቀንድ ሀገራት።
በዚህ ጦርነት እንደአፋር ያሉ ድንበር ተሻጋሪ ማንነት ያላቸው ማኀበረሰቦች ሚና በቀላሉ አይታይም። ጉዳዩ የማዕከላዊ መንግሥት መጠናከርና መዳከም ጉዳይ አይደለም ከዛም የሚሻገር ነው። ስለሆነም ወያኔን መቅበር የምርጫ ጉዳይ አይደለም። ምርጫ የለንም!
እናማ በዚህ ጦርነት ጠላት ኦንደፍልፈል እየገፋ ባለበት ሁኔታ “የሰላም ሰባኪ ነኝ” የሚለውን ጭምብላም በማይካድራ፣ በጭና፣ በቆቦ፣ በአጋምሳ፣ በንፋስ መውጫ፣… ሰማዕታት ስም ምህረት ንፈገው። የእነ እሸቴ ሞገስ አደራ አለብኝ በለው።
በመጨረሻም በዚህ ጦርነት የተለመደው አይነት የማጥቃት ስልቶች ይመጣሉ።
የማያቋርጥ የሐሰተኛ መረጃ ስርጭት፣ የሳይበር ጦርነቱን በሐሳብ የበላይነት የሚመሩ ግለሰቦችን አካውንት ማዘጋት፣ በማህበራዊ ሚዲያ የተመረጡ ግለሰቦችን ስም ማጥፋት፣ የደቦ ፍርድ ቅስቀሳ፣ … ወዘተ የሚጠበቁ ቀውሶች ናቸው። ያለምህረት መታገል የኛ ኃላፊነት ነው።
በተረፈ አካይስትና መሸጦውን ንቀህ ተወው አልልህም፤ ጀርባህን ለምታምነው ብቻ ሰጥተህ ግን ተዋጋ!! (ሙሉዓለም ገብረመድኅን)
ጎልጉል የድረገጽ ጋዜጣ
Leave a Reply