ሰማቹህ ወይ መርዶ

ሰማቹህ ወይ መርዶ ? ሀገር ተገምድሎ

ሰማቹህ ? ወይ ነዶ!! ፤ ካገርህ ተከፍሎ

ሀገርህ ተቆርጦ ፤ ለሱዳን ተሰጠ

መንግሥት ነኝ ባለው ፤ ራሱን ባስቀመጠ

ብለው ሲያወሩልኝ ፤ መንፈሴ ተናጠ

አንጎሌ ተናጋ ፤ አቅሌ ተናወጠ

ብርድ ብርድ አለኝና ፤ እያቅለሸለሸ

ወይ ወደላይ አይል ፤ እንዲሁ እያሸ

ባዕድ የሆነ ስሜት ፤ ሲያውከኝ አመሸ

አሳድሮ አዋለኝ ፤ ሰንብቶም አልሸሸ

ይሄን የሀገር ክህደት ፤ ይሄን የሞት ዜና

ሙሾ ልጻፍለት ፤ ብየ ተነሣሁና

ወረቀት ብዕሩን ፤ ካለበት አንሥቸ

ለታሪክ ለትውልድ ፤ ከትቤ ላልፍ ትቸ

ከዚህች ቀን በፊት ፤ በሀገሩ ታሪክ

እንደዚህ ያለ ጉድ ፤ እንዲህ ያለ መታወክ

በገዛ መንግሥቱ ፤ ለባዕድ ሲበረከት

ሽንጥ ገትሮ በሐሰት ፤ ለባዕድ ሲሟገት

ገጥሞት አያውቅምና  ፤ ብዕሩ ተቸገረ

ተጨነቀ ራደ ፤ እንባ አቀረረ

ጉሮሮው ላይ ድንገት ፤ ሳግ ተሰነቀረ

ቀለም ማውጣት ማፍለቅ ፤ አቅቶት አቋረጠ

ወረቀቱም ጮኸ ፤ ኡኡ አለ አመጠ

ከቶ እንዴት አድርጌ ፤ ይሄን እችለዋለሁ ?

ሙሉ የእድሜ ዘመኔን ፤ ተሸክሜ አድራለሁ ?

ብዕሩ ወረቀቱ ፤ እንዲህ ቢቸገሩም

ጨክኜ አስጨንቄ ፤ ግድ ባስጽፋቸውም

በቁጣ ነድጀ ፤ በእልህ ተነሥቸ

ብጽፈው ብጽፈው ፤ ብለው ተደፍቸ

የደረሰብንን ፤ የክህደት ናዳ

የእብደቱን ፍጻሜ ፤ የጉድ ውርደት ዕዳ

የሰብእናውን ዝቅጠት ፤ ጭሉም ድንቁርና

የዜግነቱን ክሽፈት ፤ ከንቱ መሆን መና

የነውሩን ልክ ማጣት ፤ የቁሸቱን ብስና

የሐበሻነት ፍን ደም ፤ እንደሌለው ዳና

ልቡ ውስጥ እንደሌለች ፤ የሀገር ሥዕል ልቀት

ለሕዝብ ለወገን ፤ ነገ የሚባል ምኞት

አጥፍቶ ለመጥፋት ፤ ብቻ ያለውን ቅዠት

የአሸባሪነቱን  ፤ ተወልዶ ያረጀበት

የእፉኝት ልጅነት ፤ የጠላትነቱን

አቻ ተስተካካይ ፤ ምሳሌ አልባነቱን

አልገልጽልኝ አሉ ፤ ያሉ ሁሉ ቃላቱ

ዐቅም አነሳቸው ፤ ብዕሩ ወረቀቱ ፡፡

ተው ስማኝ ሀገሬ ፤ ተው ስማኝ ሀገሬ

ባንተ ነበር እኮ ፤ እስካሁን መኖሬ

የታሪክ አተላው ፤ በሀገር የጨከነ

ለምንም ምን ቢሆን ፤ ነውና ያልታመነ

ከእስካሁን ግብሩ ፤ ሲሆን እንዳየነ

ወገቡን አጥብቆ ፤ ተግቶ እየማሰነ

ሥራ የሚሠራው ፤ ለባዕድ ስለሆነ

ሉዓላዊነትክን ፤ እየደፋፈነ

ብሔራዊ ጥቅምን ፤ ቅርጫ እየተመነ

አንተንም ከመሸጥ ፤ እያፈናቀለ

እንደማይመለስ ፤ ዐውቀህ እንዳበለ

ሀገር የሚያስበጣጥሰው ፤ የያዘው አባዜ

የቀረውን ሰጥቶ ፤ ሳይጨርስ ይሄን ጊዜ

ይሄ ሁሉ ድርጊት ፤ አስረጅ ስለሆነ

እንደበግ ነድቶ ፤ ሳይሸጥህ እየጫነ

ተነሥ በቃ በለው ፤ መቸም ድኖ አልዳነ ፡፡

የቅኝ ግዛት ውል ፤ እኛን እንዲገዛ

ነው የሱ ፍላጎት ፤ ሁከት እንዲበዛ

ታዲያ ፍላጎቱ ፤ ከሆነ እንደዛ

ዓባይ መገደቡ ፤ ውሸት ነዋ ዋዛ ?

ሊያታልልህ ነዋ ፤ ሊያደክም በብዝበዛ ፡፡

ያ የምንኮራበት ፤ የነጻነት ጸጋ

ጥቅም አልባ ነዋ ፤ የከፈልነው ዋጋ ?

አይ ዞር በል ለማለት ፤ መስሎ ለማይታየን

የሐበሻነትን ደም ፤ ፈጥኖ ለሚያፈላብን

ሉዓላዊነትን ፤ ብሔራዊን ምንዳ

ለማስከበር እንጅ ፤ የነጻነት ፋይዳ

ለዚህ ለዚህ እማ ፤ ቅኝ ግዛት ምን ጎዳ ?

የእናት አባቶቻችን ፤ ደምና አጥንታቸው

ለምን ነበር ታዲያ ፤ የተከሰከሰው ?

በከንቱ ነበራ ? ድንበር ላይ የፈሰሰው ?

በቅኝ ገዥ ውል ፤ ከተስማማህማ

ገና ትሰጣለሀ ? የኢትዮጵያን ማማ ?

ሰሜን ደቡብ ምዕራብ ፤ ገጠር ከከተማ ?

ለእንግሊዝ ፈረንሳይ ፤ ለጣሊያን በፊርማ ፡፡

እንደ እነሱ መሻት ፤ ቢሆን ተጣጥሮ

ያሉትን እሽ እያልን ፤ ብንቀበል ኖሮ

ኢትዮጵያ እኮ የለችም ፤ ጠፍታለች ከድሮ

እንቢ ስላልን ነው ፤ አሻፈረኝ ለአውሬ

ነፍሴን እሰጣለሁ ፤ ለኢትዮጵያ ሀገሬ ፡፡

ሀገር ማለት ለኔ ፤ አይደለም መሬቱ

ሀገር ለኔ ሰው ነው ፤ ይሄ ነው እውነቱ

እያልክ የሰበከን ፤ ለዚህ እንደነበረ

ነግሬህ እኮ ነበር ፤ ይህችን እንዳሴረ

ገና ይቀጥላል ፤ ደሞ ለመከረ ፡፡

እሺ አንተ እንዳልከው ፤ ሀገር ማለት ላንተ

ሰው ማለት ከሆነ ፤ ወገን የታተተ

ስለ ሰዉ ስትል ፤ ሳትቸር ሳትፈራ

ከሚገዳደረው ፤ ሊያሰጥም በመከራ

ለምን ሳትቆምለት ? አለኝ ካልክ አደራ ?

ሳትፈነቃቅለው ፤ ከኖረበት ስፍራ ?

ምን ነውሳ ታዲያ ፤ ከገዛ እርሥቱ

ከኖረበት መንደር ፤ ካለበት እትብቱ

ከቀየው አፈናቅለህ ፤ አስቀረኸው ከንቱ ?

ለችጋር ሰጠኸው ፤ የሚያርሰውን አጥቶ ?

አሳልፈህ ልትሰጥ ፤ ላለው ተጎራብቶ ፡፡

ከገዛ ሕዝቡ ይልቅ ፤ ባዕድ የበለጠበት

·ረ ይሄ ምን ጉድ ነው ? አቅል ያሳጣው እብደት ?

ለዋለልህ ውለታ ፤ ለዚህ እንድትበቃ

መክፈልህ ከሆነ ፤ መጥቀምህ ላለቃ

ተው እንዲህ አይደለም ፤ ሀገር አይደል እቃ ?

ተው ለማንም አይበጅ ፤ ላንተም ነው ሰቆቃ

መዘዙ ብዙ ነው ፤ እንዲህ ያል እቃቃ

ባይሆን ገንዘብ ስጠው ፤ ካዝናችን አራቁተህ

ለምን ተብሎ አንልም ፤ ሁሉም ቃል ይግባልህ

መሬት ግን መሬት ነው ፤ ከቶ የማይተካ

ምድር ሀገራችንን ፤ አንዲት ጋት አትንካ ፡፡

አንተም ጎረቤቴ ፤ በቅኝ ገዥህ ሴራ

ተጠልፈህ ወድቀሀል ፤ መዘዝ ጣጣን ፍራ

ያኔ እንዲያ አጠላልፎ ፤ ሲሞክር ሊያስርልህ

ይመስልሀል እንዴ ? ላንተ አስቦልህ ?

ልብ ካለህ አስተውል ፤ እንዳይመስልህ ሊጠቅም

ስትደማ እንድትኖር ነው ፤ በግጭት ዝንተ ዓለም

ይህ ነውና ዓላማው ፤ ፈልግለት መላ

ቅኝ ገዥን ከጠላህ ፤ ሴራውንም ጥላ

የሰላም እጅ ዘርጋ ፤ ይፈር ቡሆው ገላ

ፊቱ እሳት ይምሰል ፤ ዐይኑ እንደ ደም ይቅላ ፡፡

የቆዳ ስፋትህ ፤ ከአፍሪካ አንደኛ

ያንተን ሲሦ ታክል ፤ ሀገር ይዘን እኛ

ያንተን ሦስት ጊዜ እጥፍ ፤ ሕዝብ ታጭቋል ክፉኛ

ምን ጨካኝ ብትሆን ነው ? ምን ያህል ስስታም ?

ባለህ አልረካ ብለህ ፤ ከኛ የሚያምርህ ደም ?

ሀበሻን ተፋቅረህ ፤ በደግ ጉርብትና

ብትኖር ነው የሚሻልህ ፤ እንድትዘልቅ በደኅና ፡፡

ከሞኝ ደጃፍ ሞፈር ፤ ይቆረጣል ላርሶ

ውኃየን በነጻ ፤ መጠጣቱ አንሶ

የተፈጥሮ እኮነው ፤ ብለው እያጃጃሉ

ከውኃ የከበረ ፤ ሌላ እንዳለ ሁሉ

ቀድተን እንውሰድ ቢሉት ፤ ከያዘው ግድቡ

እንደሚሰጥ ሁሉ ፤ ለሁሉ እንደልቡ ፡፡

ለተፈጥሮነቱ ፤ ለሱ ለሱ እማ

እንዲያ በመሆኑም ፤ ነጻ ከተሻማ

ያንተስ ያው አልነበር ፤ በቧንቧ ፈሳሹ

የነዳጅ ዘይትህ ፤ ዶላር አሳፋሹ ?

ማን ይሙትና አሁን ፤ ዓባይ የሚፈሰው

ከእናነንተ ወደኛ ፤ ቢሆን ኖሮ አቅጣጫው

ጠብታ ውኃ መንካት ፤ አልችልም ልቀዳ

ብለህ ትለቃለህ ? ሕዝብህ እየተጎዳ ?

እየተቸገረ ፤ በራብ በጥም ፍዳ ?

ነው ወይስ ትላለህ ፤ ቃልህን በማስገምገም

ሐበሽ እናዝናለን ፤ ለእኛም አልበቃንም

እያልክ ታፌዛለህ ፤ ከዚያው ከደጃቹህ

እንዲያዘንብላቹህ ፤ ዱአ አርጉ ወደ አላህ ?

ይሄን እንደምትል ፤ አልጠራጠርም

በገዛ ገንዘቤ ፤ ደርቀህ ያሲያዘህ ቂም

እንዲህ ያንጨረጨረህ ፤ ያረገህ ስስታም

ጭራሽ ያንተ ቢሆን ነው ? ዘራፍ ማለት ትተህ

ምን ደፋሮች ናቸው ? ሳትለን ተገርመህ

ጠብታ ሳትነካ ፤ መርጠህ መሆን ድሀ

ለእኛ ብለህ አዝነህ ፤ ሰጥተኸን በአምሀ

እኔ ልቸገር ብለህ ፤ የምትሰጠን ውኃ ? ፡፡

ታዲያ ውኃየን ወስደህ ፤ በገዛም መሬቴ

አርሰህ ስትበላ ፤ የእኔ አጥቶ አንጀቴ

ችጋር እየፈጀኝ ፤ ባዶ ሆኖ ቤቴ

ዝም ብየ የማይህ ፤ እንዴት ነው በሞቴ ?

ለዚህ ብልጠታቹህ ፤ ልክና ቅጥ ላጣው

በራስ ወዳድነት ፤ እጅግ ለታወረው

ለከት አብጁለት ፤ መጥፊያህ እንዳያደርገው ፡፡

ጭራሽማ እርሥቴን ፤ ሀገርማ ወስደህ

እሺ እሺ የሚልህ ፤ ዝቃጭ ባንዳ አግኝተህ

እንደምን በሰላም ፤ እንቅልፍ ተኝተህ

እናድራለን ብለህ ፤ ቅዠት አሳሰበህ ?

ወስደህ ላትወስደው ፤ ከነብር አፍ ሥጋ

በከንቱ ባትደክም ፤ ምናለ ባትፈጋ ?

ካላልክ በቀር ይባላኝ ፤ ልጥፋ ቀኔ አይንጋ ፡፡

ከሁለት ያጣ ሆነህ ፤ ከምትቀር ባዶ

ተው ተው ይሻልሀል ፤ መኖሩ ተዋዶ ?

መሬት አልቸገረህ ፤ ሞልቶሀል ጠፍ መሬት

ሕዝብህ አልጠበበው ፤ እንደኛ አጥቶ ጋት

ተው ልብ በል ፍራ ፤ አስብ ለወደፊት ?

ኋላ አይጥ ለሞቷ ፤ ይሆንብሀል ጥፋት

ነገ እኮ ወያኔ ፤ የለም ቋሚ ላንተ

ታጥቆ የሚጠብቅህ ፤ ሸር እየዶለተ ፡፡

ከሊቅ እስከ ደቂቅ ፤ ኢትዮጵያዊ ሁሉ

ለዚህ ነፍሱን የማይሰጥ ፤ እኔ እኔ እያሉ

ይኖር ይመስልሀል ? የማይጸና ቃሉ

ለእናት ኢትዮጵያ ፤ ቀልተው የማይቀሉ ?

ካልመለሰም በቀር ፤ ድንበር ካላጠረ

ከቶም አያርፍልህ ፤ እንደተደፈረ ፡፡

ይሄን ነው የምትሻው ? ዘለዓለም መታጨድ ?

ቀጠናው እንዲታወክ ? ሰላም አጥቶ እንዲነድ ?

ይሄንን ከሆነ ፤ ጠብቀን በል በርታ

ታውቀዋለህ ሐበሻን ፤ እንደማይለቅ ቃታ

የልቡን ሳያደርስ ፤ ሱሪ እንደማይፈታ ፡፡

ክፉ መካሪህን ፤ ቅኝ ገዥን አትስማ

ጎረቤት ይሻላል ፤ ከሩቅ ላንተ ልድማ ፡፡

የነበረን ፍቅር ፤ ያ የጠነከረ

በአንድ አሰልፎን ፤ ቱርክ እየሰበረ

እንዳልሆነ ሆኖ ፤ እንዴት እንደፈረሰ

አታስታውሰውም ? በእሷ ነው የረከሰ ፡፡

ዛሬ ይሄን እንዳቄልክ ፤ አባቱን አቂላ

ቅጥረኛ ሆኖላት ፤ አንተን ተበቅላ

እጅህ የገባውን ድል ፤ ከእጅህ አስጥላ ፡፡

ጥቅምና ጉዳትን ፤ በማሰብ አርቆ

ጉርብትናችንን ፤ ከሸር ጠብቆ

ካሳ እንዳደረገው ፤ በጥበብ እረቆ

መጠንቀቅ ሲገባው ፤ እንደመሪ ልቆ

በአሽከርነቱ ፤ ለፈቃዷ ወድቆ

ሁሌም አብረን ኗሪ ፤ ጎረቤት መሆንክን

እንደቀድሞው ደሞ ፤ አንድ አካልነትህን

መገንዘብ ተስኖት ፤ መያዝ ወዳጅነትህን

በካሳ እንዳረገው ፤ ገልጦ ባንዳነቱን

ምንም በማናውቀው ፤ እንተንና እኔን

ቃልኪዳኑ ፈርሶ ፤ ወዳጅነታችን

ደመኞች አድርገው ፤ አጣልፈው አስቀሩን ፡፡

ተበቅለኸውም ፤ መርሳት አቅቶህ ቂም

ታነፈንፋለህ ፤ ይሄው እስከዛሬም ፡፡

ያውም ገዳማችን ፤ እርእሰ እርእስ

ማኅበረ ሥላሴን ፤ ስንት የያዘውን ቅርስ

ያውም የቴዎድሮስን ፤ የዚያን ጀግና ቀየ

ይሄን ጉድ በሰማ ፤ ይሄን አጀብ ባየ

በነጋ በጠባ ፤ ተሻግሮ እያለፈ

የሚሰፍረውን ባዕድ ፤ እያሰፈሰፈ

እዚያው እየሄደ ፤ ሲያባርር ሲቀጣ

የአባቶቹን እርሥት ፤ ሊያስከብር እንዳናጣ

መድፍን በጎራዴ ፤ ገጥሞ አፍታ ሲያሳጣ

ያውም በሽፍትነት ፤ ዐጤ ሳይሆን ገብቶ

ከጥቂት ፋኖች ጋር ፤ ለኋላ ይሄን ፈርቶ

ጉድ ነው የጉድም ጉድ ፤ ዛሬ የሰው ጎደሎ

ከቶ የማይታሰብ ፤ ይደረጋል ተብሎ

ወገን ነኝ በሚል ፤ ግን ሳይሆን ተማስሎ

ቴዎድሮስ ያላሰበው ፤ ዛሬ በከሀዲ

ሲቋምጥ ለኖረው ፤ ለጠላት መሐዲ

ይግረምህ አሉና ፤ ጭራሽ የእትብት ምድሩን

ሊሰጡ አማራቸው ፤ እይ ድፍረታቸውን ፡፡

የለማ ቋረኛ ፤ የለማ ጎንደሬ

የለማ ሐበሻ ፤ የካሳ ዘር ፍሬ

ሀገር ሲነኩበት ፤ የሚሆነው አውሬ

አቅሉ የማያርፍለት ፤ ሳያርደው እንደበሬ

ያ መጠሪያ ስሙ ፤ የዳልጋ አንበሳ

ትንፋሹ የእሳት ላንቃ ፤ ደራጎን እንዳገሳ

እውነት ተሰልቧላ  ፤ ሆኗላ እሬሳ ፡፡

amsalugkidan@gmail.com